Nee, jullie lezen het niet verkeerd en ik heb ook geen schrijffout gemaakt. Ik ga terugkijken op 2018. Klinkt raar he? En natuurlijk is het dat ook. Hoe kun je nou terugkijken op iets wat nog niet is gebeurd?

En tóch ga ik het doen. Ik ga schrijven in de voltooid toekomende tijd. Eigenlijk is het toekomstige tijd, maar wat maakt het uit. Het hele begrip bestaat niet eens. En toekomende tijd vind ik veel mooier en passender dan toekomstige tijd.

Ik leg het even uit. Toen wij het huis gingen kopen waar we nu wonen, ging ik er steeds maar vanuit dat het niet door zou gaan. Dan zou het minder tegenvallen als iemand anders het kocht. Een wijze vriendin zei toen tegen mij: ‘Dat werkt zo dus niet he! Je moet juist visualiseren dat je er al woont, dat het jullie nieuwe thuis is. Richt het alvast maar in. En als het toch niet doorgaat, dan was het gewoon niet voor jullie bestemd. Dan is daar een reden voor. Klaar.’  En ze had gelijk! Visualiseren werkt!  We wonen ondertussen al bijna een jaar met veel plezier in ons droomhuis.

Toen heb ik geleerd dat ik gerust mag dromen dat iets lukt. En dat ik niet voor de zekerheid een heleboel slagen om de arm hoef te houden, als een soort van zelfbescherming. Tegenwoordig sta ik open voor mijn dromen en nodig ik de toekomst als het ware in het nu uit. Zie het maar als vrij denken. Hoe ziet jouw toekomst eruit als alles mogelijk is?

Dus heb ik gewoon heel 2018 alvast bij elkaar gedroomd. Ik heb me nergens door laten tegenhouden en er lekker vrij op los gedacht. Het gaat trouwens verder dan goede voornemens. Nee, het gaat echt over mijn manier van in het leven staan, mijn geluk.

Aan het begin van 2018 heb ik besloten dat ik nog meer hygge (spreek uit: Hue-ge) wilde leven. Hygge is Deens en eigenlijk is er geen goede vertaling voor. Gezelligheid komt het dichtst in de buurt. De belangrijkste ingrediënten van hygge zijn samenzijn, ontspanning, bewustzijn en comfort. Hygge draait om een bepaalde sfeer en ervaring en niet om spullen. Het gaat om samenzijn met de mensen van wie we houden, een gevoel van veilig en van thuis.  En het werkt! Uiteindelijk kan niks op tegen de mooie momenten die we het afgelopen jaar samen en met anderen hebben gehad.

We besloten om het leven bewuster te vieren. We hebben fijne restaurants ontdekt en zijn een aantal keer op vakantie geweest. Op de wintersport in Oostenrijk heb ik niks gebroken, dus dat viel niet tegen! Skiën ligt me duidelijk beter dan snowboarden. En wat heb ik genoten van de sprookjesachtige uitzichten. Tijdens onze roadtrips hebben we veel mooie gesprekken gevoerd en onze kampeervakantie in Italië voelde weer als thuiskomen. En buiten een flinke verkoudheid, oververmoeidheid, hele zere voeten en een deuk in ons budget, was de carnaval weer als vanouds. Mooie gesprekken met  mooie mensen en vooral heel veel Brabantse gemoedelijkheid.

Het was erg spannend hoe het met mijn dochter zou gaan dit jaar. Samen met haar hebben we een soort van weerbericht/stoplicht-methode ontwikkeld. Een methode waarbij ze kan laten zien hoe het met haar gaat en ook wat ze zelf kan doen om zich beter te voelen. Dat gaf haar veel meer zekerheid. Daardoor is ze ook op haar school kunnen blijven en gaat het daar steeds beter. Ze heeft daar nu een vertrouwenspersoon die er altijd voor haar is als dat even nodig is. We hebben thuis ondersteuning gehad van een deskundige op het gebied van Asperger. Sinds die tijd is mijn kind een stuk zelfstandiger, actiever en doet ze ook klusjes in huis zonder dat het een drama is. En haar fascinatie voor Koreaanse popmuziek (K-pop) met bijbehorende dansjes heeft ervoor gezorgd dat ze nu wekelijks in de dansschool staat om ze samen met haar juf in te studeren.

Halverwege dit jaar vielen mijn blogs steeds meer op bij een aantal magazines en organisaties. Voor een tijdschrift schrijf ik sinds kort maandelijks een column en op diverse sites wordt naar mijn blogs verwezen. Met name die op het gebied van autisme doen het goed. Ik word regelmatig uitgenodigd om over mijn ervaringen te vertellen en ook schrijf ik af en toe een gastblog. Super cool!! Het clubje van ouders van kinderen met autisme dat naar aanleiding van een van mijn blogs is ontstaan, doet het goed, We geven voorlichting op basisscholen over autisme bij meisjes en organiseren goed bezochte autismecafé’s. Onze bijeenkomsten zijn voor ons zelf ook altijd erg waardevol.

Mijn vriend en ik zijn eindelijk ook zakelijk een stel. We vinden onszelf een ko(s)misch duo. Er is een soort van energie tussen ons die ervoor zorgde dat we samen hele mooie opdrachten hebben mogen doen. Serieus, maar wel licht, openhartig, warm en met de nodige humor! Wat is er mooier dan dat mensen (weer) met plezier naar hun werk gaan? Doen wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn?

Dit jaar zijn wij meer volgens de Zweedse levensfilosofie ‘Lagom’ gaan leven (spreek uit ‘laaw-gom). Lagom betekent zoveel als ‘niet te veel en niet te weinig’, of ‘precies goed’. Het gaat bij lagom allemaal om balans. Dankzij deze manier van leven komen burn-outs in Zweden minder vaak voor dan bij ons. Lagom is namelijk ook de ongeëvenaarde Zweedse koffiepauze, de zogeheten Fika. Een coffee break is fijn, maar deze Fika is op zijn zachtst gezegd heilig en echt bedoeld als een moment van rust en balans tijdens de werkdag. Lagom is ook je eigen groente kweken, kiezen voor functionele en comfortabele kleding en je vrienden uitnodigen voor een avondje gezelligheid. Lagom raakt dus alle aspecten van je lifestyle: interieur en design, mode, vrije tijd, eten en drinken, relaties, werk en een betere wereld en laat zien dat geluk geen kwestie is van extremen. Gewoon, precies genoeg!

Door onder andere op deze manier te gaan leven, kon ik halverwege dit jaar zeggen dat ik hersteld was van mijn burn out. Maar ook mijn werkgever heeft hierin een belangrijke rol gespeeld. Zij heeft mij de mogelijkheid gegeven om beter te worden op mijn eigen tempo en op mijn eigen manier. Ook mocht ik een opleiding tot werkgeluksdeskundige volgen. Voor mij is werkgeluk fluitend op mijn fiets naar mijn werk gaan en fluitend weer terug. Geluk gaat over het ervaren van positieve emoties. En dan gaat het niet alleen over het ervaren van plezier, maar zeker ook om meer diepgaande emoties, zoals verbondenheid, zingeving en inspiratie. Door me op mijn werk met geluk bezig te mogen houden, heb een fijne mix gevonden tussen mijn droom en mijn werk. Mijn collega’s zijn een stap verder in het vinden van hun werkgeluk en ik heb daar een waardevolle bijdrage aan kunnen leveren.

Het afgelopen jaar hoefde ik geen enkel boek te kopen. Er stonden er nog zoveel ongelezen in de kast. Ik heb ze nu bijna allemaal uit! Ik ben zo blij dat ik het lezen herontdekt heb. Van ieder boek leer ik wel iets, dus ik word alsmaar slimmer (denk ik). Lezen is heerlijk! Het ontspant me, ik kan zelf verzinnen hoe de hoofdpersonen eruit zien, het kan overal en volgens mij ga ik er zelf ook nog eens beter van schrijven.

Ook de boeken over handlettering ben ik eindelijk gaan gebruiken. Ondertussen kan ik het al aardig en vragen mensen mij regelmatig of ik een spreuk of (verjaardags)kaartje voor ze wil maken. Handletteren doe ik ook in mijn bulletjournal. Daar ben ik van het voorjaar mee begonnen. Het is een creatieve manier van plannen, doelen stellen en (to do) lijstjes maken. Een soort dagboek en agenda ineen met illustraties van jezelf. In het begin had ik geen idee hoe ik het moest aanpakken, maar nu ziet het er al aardig profi uit, al zeg ik het zelf. Tenslotte maak ik raamtekeningen bij winkels en particulieren. De ontwerpen zijn nog niet allemaal van mijzelf, maar het blijkt dat veel mensen nog best moeite hebben met het tekenen. Soms werd ik er zelfs voor betaald! 2018 was een creatief jaar voor mij!

Begin dit jaar is ons huis van buiten geschilderd. De kleur die we hadden uitgekozen (ral 5001: groen-blauw) is erg mooi uitgevallen. Het huis ziet er zoveel mooier uit nu. De dakkapel aan de voorkant is gerenoveerd en in de achtertuin zijn de aanbouwen gepotdekseld. Voor wie het niet weet, potdekselen is het bekleden van een muur met planken. Meestal in het zwart. In Zeeland en bij boerderijen zie je het heel veel. De leiboompjes, beukenhaag en de hortensia’s Annabelle (met van die sneeuwballen) zijn goed aangeslagen en ik ben helemaal tevreden met mijn tuintje!!! En oh ja, ons kleine moestuintje heeft al worteltjes, radijsjes en een mini komkommertje opgeleverd!

In de zomervakantie was het prachtig weer en we konden lekker vaak naar het strand. Tijdens de vele zwoele zomeravonden hebben we genoten op onze veranda. Alleen met een boek of samen met vrienden. En wat was het gaaf dat we weer op natuurijs konden schaatsen!! Maar het hoogtepunt was toch wel de witte kerst.

Dat laatste is natuurlijk een beetje onzin. Je moet het niet overdrijven he! Maar wat ik probeer te zeggen is: durf te dromen! Durf uit te spreken wat je zo graag wilt. Alles is er al, je hoeft er alleen maar naar toe te lopen!